Oranjestad Luang Prabang (vervolg)

29 december 2022 - Bangkok, Thailand

Zoals gezegd willen we de laatste twee dagen in Luang Prabang relaxen. Wij willen rustig genieten van de sfeer van de koningsstad met zijn tientallen tempels, honderden monniken, oude franse koloniale gebouwen,  nightmarket en prachtige ligging op het punt waar Mekong en Nam Kahn bij elkaar komen. Allemaal factoren die Luang Prabang een bijzondere en gezellige plaats maken. 

Wij slenteren door het oude centrum, bezoeken nog een klein heritage museum en ook beklimmen we de 328  treden om de de tempel boven op de Phousi heuvel te bewonderen. Daarnaast ontwikkelen we een avondritme: voorgerechtje op de nightmarket, dan een wandeling langs de stalletjes met sjaals en tal van andere handgemaakte goederen om vervolgens naar onze favoriete 'taveerne Maolin' te gaan voor een glas witte wijn en een aantal tapa's. 

Twee activiteiten in het relaxte programma wil ik specifiek benoemen, t.w. een bezoek aan de kapper en een bezoek aan een massagesalon. Om te beginnen het bezoek aan de kapper; al in Muang Sing was ik op zoek naar een kapper. De kapperszaken die we daar aantroffen, waren vooral (beauty) salons waar je je haar niet kon laten knippen, alleen maar wassen. Nu was ik  niet helemaal rouwig hierom. Ik maakte me zorgen over het model dat dit op zou leveren. Iedereen draagt lang zwart haar, knippen betekent dus gewoon een recht stuk eraf. (een tuktukcoupe is na een wasbeurt weer hersteld, maar het herstel van een verknipte coupe duurt aanzienlijk langer). 

Op het moment dat we in Luang Prabang langs winkeltjes slenteren komen we in gesprek met de eigenaar van een heel leuk zaakje. Werder (Woodi voor zijn Laotiaanse vrienden; voor hen is de r moeilijk uit te spreken). HIJ is belg en woont al 15 jaar in Laos. Hij ontwerpt sieraden die hij in zijn winkeltje verkoopt. Hij vult zijn aanbod aan met antiek en handgemaakte producten die hij een eigen touch geeft. Hij is van oorsprong kapper en "knipt nog wel eens mensen". Spontaan vraag ik of hij mijn haar wil knippen. De volgende dag zit ik in het toiletgebouw (behorend bij het kleine complex waar hij ook zijn winkeltje heeft) waar hij een geïmproviseerde kapsalon heeft. Zo staat hij half boven het toilet terwijl hij mijn haar wast. Harenwassen gaat op zijn Laotiaans, met een kartonnen kraag, waardoor je shirt nat wordt (niet erg, toch zo weer droog) op een korte ligstoel. Mijn benen hangen naar beneden en bungelen in de lucht. Voor het föhnen wordt de stoel waar ik in geknipt ben verplaatst, zodat de stekker bij het stopcontact komt. Zoals een kapper betaamt is hij een goede causeur. Hij vertelt o.a. hoe hij Willeke Alberti heeft ontmoet en daarna een tijd haar persoonlijke kapper is geweest.

Met een korte coupe stap ik ruim een half uur later het toiletgebouw uit. Simone heeft tijdens mijn 'behandeling' op de winkel gepast. Zingen kan ik nog steeds niet, maar mijn haar zit erg goed! "Allei nu kunde gij aan uw vrienden in Nederland zeggen dat ge in Laos door een belgische kapper bent geknipt" , lacht Werder. Bij deze dus! 

En dan onze massage. In Pnom Penh hebben we al genoten van een heerlijke massage. Na ons drukke  reisprogramma zijn we er nu weer aan toe. We kiezen voor een full body Lao herbal khmu massage. De Khmu massagesalon zit in een traditioneel huis, een houten huis op palen. Beneden zitten we op de relaxstoelen en worden onze voeten gereinigd. Als we vervolgens nog even zitten te wachten vragen we ons af waar al de massagekamers zijn? Het aantal schoenen bij de ingang duidt op aardig wat klanten.

Nadat vele schoenen hun eigenaar weer hebben gevonden gaan wij naar de 1e etage. Wij verwachten discreet gescheiden kamers, maar komen in een grote ruimte met meerdere massagetafels. De tafels worden van elkaar gescheiden door zielig klein ogende gordijntjes, die niet tot het einde van de tafel komen. Als je een beetje voor op de tafel ligt kun je met je buurvrouw of -man oogcontact houden. We worden er een beetje giechelig van, maar geven ons toch bloot aan de behandeling. Op de ene tafel naast mij ligt Simone, op de andere tafel naast mij een corpulente meneer. De houten vloer en de houten tafels maken dat het een gekraak van jewelste is. De corpulente heer heeft vast een relaxende massage gekozen, want na enige tijd hoor ik hem zachtjes snurken. De massage en de warme kruiden doen ondertussen bij ons hun werk. Met kennis van de Khmu massage en ontspannen spieren verlaten we  ruim 1,5 uur later de massagesalon. 

Jammer dat Luang Prabang zo ver weg van Nederland ligt, zo af en toe een bezoekje aan de koningsstad zou op allerlei fronten heel aangenaam zijn. 

Foto’s