Black Beauty

26 september 2023 - Arbo, Spanje

Er staat nog een klein avontuur voor de deur, maar de camino heeft veel indrukken achtergelaten; de inspanning voor de afstand, de vele verhalen. Ik kan het nog moeilijk loslaten. Door alle gesprekken, veelal in het engels, denk ik zelfs in het engels. Vanmorgen komt dit goed van pas, want ik heb een ontbijtafspraak met Jane en Frann, twee dames uit Florida. Een mooie manier om afscheid te nemen van hen, de camino en Santiago. 

Na het ontbijt begint mijn volgende avontuur dan ook echt. De komende 3 dagen rijd ik in een zwarte Fiat 500, een Black Beauty, door Spanje en Portugal. Stoer, nietwaar?

Het doel vandaag is Pazo do Mar, een bodega in Fea (Ribeiro), behorend bij het familiebedrijf van een van mijn lievelingswijnen, de albariño van bodega Veiga da Princesa. Bas Kroese heeft voor mij contact gelegd met eigenaar Manuel en ik ben welkom. Manuel is er niet, maar door zijn zus Eva word ik hartelijk ontvangen en begeleid naar de wijngaard en later door het bedrijf. Heen naar de wijngaard gaat voorspoedig. Terug heeft wat meer voeten in de aarde. Of beter gezegd wielen in de aarde, want keren in een wijngaard is niet zo gemakkelijk. Samen hebben we er lol om 'una Holandesa y una Española' vast in de wijngaard. Met aanwijzing van een van de medewerkers kunnen we de wijngaard alsnog verlaten.

Na ook de wijnmakerij, bottelarij en het magzijn te hebben gezien volgt tenslotte een proeverij. Ik mag het paradepaardje van Paso do Mar proeven, treixadura. Ook komt er een godello, mijn eigen favoriet en een rode mencia op tafel. De vraag van Eva: welke ik de lekkerste vind? 

Zo ga ik van de voertaal engels in de ochtend, naar spaans in de middag, soms met handen en voeten, maar ik krijg toch veel mee van wat Eva mij verteld. Ze vind het raar dat ik niets van de wijn die ik proef opdrink. Ik spuug het allemaal in het pannetje dat als spuugbak dient. Dan realiseert ze zich dat ik met de auto ben. We nemen afscheid met van Eva het advies om de volgende keer in juni/juli te komen en de belofte dat ze engels gaat leren en dan de uitleg in deze taal zal doen. En natuurlijk een 'hug'.

In mijn black beauty rijd ik vervolgens langs de Miñho naar Arbo waar ik twee nachtjes zal blijven. Ik geniet van het autorijden en van de prachtige route in de avondzon.