Bepergian

We zijn nu echt op reis. Dit klinkt misschien vreemd. We zijn immers al een maand op Bali. Maar nu wij naar Sulawesi zijn gevlogen voelt het toch anders dan wat we tot nu toe hebben gedaan: een paar dagen naar Zuid-Bali, Ubud of dagtripjes. 

Als enige boules aan boord van Den Pasar naar Makassar werden wij door een aardige stewart gevraagd of wij misschien wilden 
verplaatsen naar meer 'comfortable seats'. Gezien de ruimte tussen de stoelen, gebasseerd op Aziatische maten, werd dit voorstel direct door ons omarmd. Wij zaten met ons knieën klem en met onze snufferd plat tegen de stoel voor ons. Op de eerste rij, met royaal beenruimte en ook meer bewegingsvrijheid, omdat er twee stoelen staan, waar op een gewone rij 3 stoelen staan, vlogen wij vorstelijk naar Makassar, Sulawesi.

In Makassar is ook nog enig Nederlands verleden te bewonderen, fort Rotterdam. Meer dan 25 jaar geleden zijn wij hier ook geweest. Wij kochten toen 'echte' VOC munten, "for good price", zo verzekerde ons de verkoper. Toen wij na ons bezoek aan het fort onze reisgids lazen, lazen wij een waarschuwing voor deze verkopers. Te laat, hoewel wij over de prijs hadden onderhandeld, hadden wij teveel betaald voor 'nep' munten. De muntverkopers zijn er niet meer en we zijn ook niet onder de indruk van het fort.

Wel zijn de mensen die wij tegenkomen onder de indruk van ons. De portier van het fort neemt al een foto van ons voor we de poort door zijn. Binnen de muren worden we verschillende malen gevraagd om te poseren. Ook worden wij benaderd voor een interview. Scholieren en studenten knopen, met een opdracht van school of universiteit gesprekjes aan om hun Engels te verbeteren. Het zijn leuke gesprekjes. De gesprekjes zijn overigens wel het hoogtepunt van het fort. 

Morgen reizen wij door naar Tana Toraja. Via internet hebben wij een chauffeur/gids benaderd. Hij zal ons ophalen voor een rit van ruim 8 uur, eerst langs de zee en dan door bergen naar Tana Toraja.