Banda ja, Banda nei(ra)

Met twee tickets voor de fastboot op zak wanen wij ons zeker van ons tripje naar de Banda eilanden. De terugreis valt nog te bezien, vooral de aansluiting van Ambon naar Bali wordt spannend. D.w.z. wij zijn tot de ontdekking gekomen dat het vanaf Tulehu waar de boot aankomt nog bijna een uur naar het vliegveld van Ambon is en dat de boot er langer over doet dan wij hadden gedacht. Gezien onze 'Nederlands-strakke' planning betekent dit, dat wij het vliegtuig terug naar Bali net wel of net niet gaan halen. Er bestaat ook een luchtlijn vanaf Banda Neira (naar Ambon) 3 dagen in de week. De vlucht gaat ook op de door ons geplande vertrekdag, en lijkt dus een alternatief. Echter deze vlucht is beperkt tot 15 passagiers. Bij aankomst op het vliegveld in Ambon zijn wij direct naar de balie van de luchtvaartmaatschappij Sushi Air geweest om te informeren of wij een ticket konden kopen. Wij begrepen dat dit alleen op Banda Neira kan, dus is het afwachten of dit een reële mogelijkheid is. 

De avond voor vertrek checken wij uit, ons vertrek staat gepland voor vroeg in de morgen, 6.30 uur. Nu kunnen we gelijk in de taxi springen om op tijd bij de boot te zijn. Na het uitchecken spreekt een gast van het hotel ons aan en vertelt doodleuk dat de week ervoor de boot niet ging, ondanks het vaarschema. Wij zijn even sprakeloos, weten niet of wij dit moeten geloven, maar wij zijn niet voor een gat te vangen. 

De eigenaar van de 'The Nutmeg Tree', waar wij een kamer hebben gereserveerd verzekert ons per e-mail dat de boot vaart. Hij weet ook te vertellen dat het vliegtuig dezelfde dag ook heeft gevlogen. Nog niet helemaal overtuigd kijken we toch nog even op internet. Het eerste wat wij vinden is dat het vliegtuig buiten het hoogseizoen, nu dus, alleen op maandag en vrijdag vliegt, dus niet op de door ons gewenste woensdag. Deze optie voor de terugreis van de Banda eilanden vervalt dus. Als wij net hebben besloten om dan maar het risico te nemen dat wij het vliegtuig van Ambon naar Bali missen vindt Simone op internet ook nog dat de fastboot niet vaart buiten het hoogseizoen. De 'gewone' boot is geen optie; deze vaart 1x per maand, en wij willen maar een paar dagen op de Banda eilanden verblijven.

Toch gaan wij de volgende ochtend vol goede moed om 6.30 uur op pad. Wij hebben immers tickets voor de boot, en als we er kunnen komen zullen wij vast ook weer terug kunnen. Wij zijn ruim op tijd, dus gaan eerst tussen 'the locals' een kopje koffie drinken en ons lunchpakketje scoren. Tijdens de koffie worden we door een van de mannen in de haven erop geattendeerd dat wij ons in moeten schrijven. Wij zijn nummer 2 en 3 op de lijst, hm. Een tijdje later komt de dezelfde man ons ophalen en brengt ons naar de boot. Hij verzekert ons dat de boot zal uitvaren. De bagage gaat onderin de fastboot, wij zoeken een plekje op het dek. Net als wij verwachten dat de boot zal gaan vertrekken, komt de kapitein met de mededeling dat de boot toch niet vertrekt. Er zijn 15 passagiers aan boord, dit zouden er 50 moeten zijn. Wij proberen nog, samen met andere toeristen d.m.v. een extra bijdrage per persoon de kapitein te bewegen om toch uit te varen, maar om 9.15 uur staan wij uiteindelijk weer op de kade. 

En even later zitten wij zeer teleurgesteld weer in de taxi, wij gaan terug naar Ambonstad. Een vaarschema wil dus niet zeggen dat een boot vaart. Hoogtepunt van de dag was niet de reis naar Banda Neira, maar het koffiedrinken tussen 'the locals'. Met handen en voeten hebben we met elkaar zitten praten. Ook zie ik zie nog een ander klein lichtpuntje: uiteindelijk hebben wij onze vlucht vanaf Ambon naar Bali niet gemist, maar helaas een van de eilanden in de top 5 van de mooiste eilanden van Indonesië wel. Banda 'nei' dus.